تواناتک– علی حاجی‌میری سال ۱۹۷۲ (۱۳۵۰یا۵۱ خورشیدی) در مشهد به دنیا آمد. سال ۱۹۹۴ لیسانس مهندسی الکترونیک را از دانشگاه صنعتی شریف گرفت. سپس به دانشگاه استنفورد رفت و دکترای همین رشته را در سال ۱۹۹۸ از این دانشگاه کسب کرد.
او ابتدا در شرکت Philips Semiconductors روی چیپست‌هایی که در تلفن‌های همراه استفاده می‌شوند کار کرد. بعد به شرکت Sun Microsystems رفت و کار خود را روی طراحی نوعی RAM آغاز کرد. پس از آن نیز برای مدتی در آزمایشگاه بل مشغول شد.
حاجی‌میری در سال ۱۹۹۸ به دانشکده فناوری کالیفرنیا در Pasadena پیوست و طی حضور در آن‌جا پروفسور مهندسی برق و مهندسی پزشکی، مدیرکل آزمایشگاه مجتمع جامع Caltech و مدیر اجرایی پروژه انرژی خورشیدی مستقر در فضا بود. هدف او و تیمش کار روی الکترون‌ها و مدارها برای استفاده در دستگاه‌های پزشکی، سنسورها و سیستم‌های ارتباطی بود.
حاجی‌میری با همکاری توماس هیل‌لی در سال ۱۹۹۹ کتاب «طراحی نوسانات کم‌نویز» (The Design of Low Noise Oscillators) را منتشر کرد. جمع‌آوری انرژی از فضا و انتقال آن به زمین، که با نام فضاتوان نیز شناخته می‌شود، یکی از پروژه‌های مهم او ست که برای آن از مفهومی با نام آرایه فازی کمک گرفته است. ایلان ماسک، مبتکر برجسته و بنیان‌گذار تسلاموتور، از مخالفان اصلی این پروژه است.
پروفسور برجسته ایرانی در سال ۲۰۰۲ با تعدادی از همکلاسی‌های خود شرکت Axiom Microdevices Inc را بر اساس اختراعشان به نام Distributed active transformer راه‌اندازی کردند. این شرکت بعدها در سال ۲۰۰۹ توسط شرکت Skyworks Solutions خریداری شد.
در سال ۲۰۰۴ نیز حاجی‌میری به همراه برخی از دانشجویانش موفق شد نخستین رادار روی ریز‌تراشه را در فناوری سیلیکون ارائه دهد. همچنین در سال ۲۰۱۳ با تیم تحقیقاتی‌اش توانست یک تقویت‌کننده قدرت با توان خود‌ترمیمی را ارائه کند. این تقویت‌کننده هر گونه آسیب و نقص سیستم و انفجارهای جهانی لیزری را به وسیله راه‌کار خود‌ترمیمی بهبود می‌دهد.
پروفسور حاجی‌میری که مدال طلای المپیاد ملی فیزیک و مدال برنز بیست و یکمین المپیاد جهانی فیزیک را در کارنامه خود دارد، دارای فلو‌شیپ موسسه مهندسی برق و الکترونیک IEEE است و تا کنون بیش از ۲۰۰ مقاله و ۱۰۰ اختراع را به ثبت رسانده. او در ۳۲ سالگی به عنوان یکی از ۳۵ مخترع برتر زیر ۳۵ سال دنیا انتخاب شد. در سال ۲۰۱۳ نیز یکی از ۱۰ نویسنده برتر تاریخ شصت ساله «کنفرانس جهانی مدارات جامد» (ISSCC) لقب گرفت.
تلاش‌های حاجی‌میری پیوسته کامیابی‌های بسیاری به دنبال داشته است. او در سال ۲۰۱۷ موفق شد به کمک تیم تحقیقاتی خود یک دوربین بدون لنز را روی تراشه‌ای رایانه‌ای با ابعاد یک در یک میلی‌متر بسازد؛ دوربینی که قادر است از طریق الگوریتم‌های مختلف عکس بگیرد. تراشه OPA در فرایندی همانند فرایند لنزهای دوربین، سیگنال‌های نور را به تصاویر تبدیل می‌کند.
حاجی‌میری که همواره جوایز و افتخارات فراوانی را از آن خود کرده است، در سال ۲۰۱۹ جایزه فاینمن (جایزه بهترین تدریس موسسه فناوری کالیفرنیا) را به دست آورد. او از سال ۱۹۹۸ در این دانشگاه، «مدارها و سیستم‌ها» و «طراحی مدارهای آنالوگ» را به دانشجویان تدریس می‌کند. به گفته دانشجویان، هر دو این درس‌ها سخت و دارای موضوعات پیچیده‌ای است ولی پروفسور حاجی‌میری با شور و شوق، طنز و بینش خود به موضوعات جان می‌دهد.