لارنس جی رابرتز؛ معمار اینترنت

تواناتک- لارنس جی‌ رابرتز (Lawrence G. Roberts)، بیست و یکم دسامبر ۱۹۳۷ در کنتیکت آمریکا به دنیا آمد. پدرش الیوت و مادرش الیزابت، هر دو مدرک دکترای شیمی داشتند. لارنس از کودکی به آزمایش‌های علمی علاقه‌مند بود و چندین بار به دلیل آزمایش‌های خطرناکی که انجام داده بود راهی بیمارستان شد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه MIT گذراند. در سال ۱۹۵۹ لیسانس، در سال ۱۹۶۰ فوق‌ لیسانس و در سال ۱۹۶۳ مدرک دکترای رشته مهندسی برق را از این دانشگاه دریافت کرد و پس از آن نیز در آزمایشگاه Lincoln واقع در دانشگاه MIT فعالیت کاری‌اش را آغاز کرد.

کار او بیش‌تر در حوزه گرافیک کامپیوتر بود؛ اما علاوه بر تحقیقاتش در این زمینه، در بخش واقعیت مجازی نیز مشغول تحقیقات بود.. این تحقیقات منجر به طراحی دستگاهی شد که اجسام را روی صفحه نمایش شبیه‌سازی می‌کرد؛ البته او این دستگاه را با همکاری ایوان ساترلند طراحی کرده بود.

در سال ۱۹۵۸ آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا (DARPA) به دستور رئیس جمهور وقت، آیزنهاور، با نام ARPA و با هدف رقابت علمی و فناوری با شوروی تاسیس شد. در سال ۱۹۶۶ رابرت تیلور مدیر دفتر فناوری پردازش اطلاعات در ARPA شد و با اصرار فراوان موفق شد لارنس را راضی کند که به آن‌ها بپیوندد. آن زمان افراد کمی در زمینه شبکه‌های کامپیوتری تخصص داشتند و لارنس با پیوستن به این پروژه، مدیریت اجرایی آن را بر عهده گرفت.

در سال ۱۹۶۶ او به همراه یک روانشناس به نام تام ماریل موفق شد در پروژه‌ای تجربی کامپیوترهای آزمایشگاه لینکلن MIT را به کامپیوترهایی در سانتامونیکا متصل کند. این پروژه از آن جهت اهمیت داشت که در صورت موفقیت گام مهمی در جهت پیشرفت شبکه‌های کامپیوتری به شمار می‌رفت. پروژه آن‌ها با تمام مشکلاتی چون سرعت کم و قطع‌شدن‌های پیاپی، نتیجه‌ای رضایت‌بخش داشت. پس از آن لارنس و تام ماریل به طور مشترک مقاله‌ای درباره اتصال کامپیوترها به وسیله خطوط دیال‌آپ منتشر کردند. لارنس با ملاقات مدیران ارشد پروژه‌های مختلف تحقیقاتی آرپا، جزئیات طرح خود را بازگو کرد. او قصد داشت با استفاده از خطوط دایل‌آپ کامپیوترهای آرپا را به یکدیگر متصل کند. ایده اولیه مورد توجه قرار نگرفت؛ چراکه آن‌ها تمایلی به به‌اشتراک‌گذاشتن منابع پردازشی و نتایج تحقیقات شخصی خود نداشتند، واهمه از مشکلات احتمالی ارتباط با کامپیوترهای مختلف دلیل دیگر این مخالفت بود. پس از آن لارنس با وسلی کلارک، سازنده کامپیوترهای LINC ملاقات کرد و آن‌ها تصمیم گرفتند طبق ایده کلارک به جای استفاده از کامپیوترهای اصلی به عنوان هاست از کامپیوترهای عادی و کوچک در هر مجموعه‌ای برای اتصال شبکه استفاده کنند. در حقیقت، کامپیوترهای کوچک وظیفه راه‌اندازی شبکه و ارتباط با دیگر کامپیوترها را بر عهده می‌گرفتند.

شکل‌گیری این ایده موجب شد تا کامپیوترهای کوچک شبکه با نام (IMP (Interface Message Processors تولید شوند. لارنس طرح خود را روی دانشگاه UCLA، مرکز تحقیقاتی استنفورد، دانشگاه یوتا و یوسی‌ سانتاباربارا، آغاز کرد.

در سال ۱۹۶۹ با همکاری شرکت Bolt, Beranek and Newman برای ساخت سخت‌افزار، دو دستگاه IMP وارد دانشگاه UCLA و مرکز تحقیقات استنفورد شد و به این ترتیب شبکه آرپانت شروع به کار کرد. موفقیت در کار شبکه موجب شد تمامی تردیدها کنار گذاشته شود. پروژه آرپانت دستاوردهای بزرگی به همراه داشت؛ فناوری ایمیل، سرویس ارتباطی کنترل از راه دور کامپیوترها و پروتکل انتقال فایل FTP از بزرگ‌ترین دستاوردهای این پروژه بود.

لارنس در سال ۱۹۷۱ یکی از اولین برنامه‌های ایمیل – RD – را نوشت که برای نخستین بار به کاربران امکان ذخیره، پاک‌کردن و سازماندهی پیام‌های خود را می‌داد.

در سال ۱۹۷۳ او پس از موفقیت‌های زیادی که در آرپا به دست آورد، آن‌جا را ترک کرد و شرکت خود را با نام Telenet راه‌اندازی کرد و تا سال ۱۹۸۰ به عنوان مدیر عامل این شرکت باقی ماند. شرکت Telenet قدم‌های اولیه توسعه پروتکل انتقال داده X.25 را برداشت.

در سال ۱۹۷۶ به دلیل رهبری و همچنین همکاری در پروژه طراحی معماری سیستم‌های ارتباط کامپیوتری، موفق به کسب جایزه Harry H. Goode Memorial از سوی IEEE شد. در سال ۱۹۷۸ به عنوان عضو افتخاری آکادمی ملی مهندسی آمریکا انتخاب شد.

لارنس سال ۱۹۸۲ جایزه L.M.Ericsson سوئد را به دست آورد و همچنین جایزه تالار افتخارات دنیای کامپیوتر را کسب کرد.

از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۳ به عنوان مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره Net Express مشغول به کار شد. این شرکت در حوزه تجهیزات ATM و همچنین فاکس با توانایی تبادل داده بر اساس بسته‌های داده فعالیت می‌کرد.

با تاسیس ATM Systems لارنس از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ مدیریت آن‌جا را بر عهده گرفت. او در سال ۱۹۹۹ نیز شرکت Caspian Networks را با هدف بازطراحی روترهای IP تاسیس کرد و یک سال بعد جایزه اختصاصی اینترنت را از سوی IEEE دریافت کرد.

لارنس در سال ۲۰۰۴ شرکت Anagran را با هدف بهینه‌سازی روترها، افزایش بازدهی و کاهش قیمت آن‌ها در اتصالات شبکه راه‌اندازی کرد و تا سال ۲۰۱۱ در آن شرکت ماند. او پس از ترک شرکت Anagran در سال ۲۰۱۲ به شرکت Netmax رفت و به عنوان مدیر عامل مشغول به کار شد.

لارنس جی‌ رابرتز، معروف به معمار اینترنت، در ۲۶ دسامبر سال ۲۰۱۸ در سن ۸۱ سالگی به دلیل حمله قلبی در ردوود سیتی درگذشت.